​فاطمه می آید
دروازه های آسمان، گشوده می شود و بارانی شگفت، زمین را فرا می گیرد.
 
مکه، لبریز عطر یاس، با چشمانی گشاده تر از هر روز
بیستمین روز جمادی الثانی را دیدار می کند.
 
دروازه های آسمان گشوده می شود
و فرشتگانی بی شمار، هلهله کنان فرود می آیند.
 
چشمان خدیجه علیهاالسلام ، خیس لبخند می شود و
محمد صلی الله علیه و آله ، شادمان و بی قرار، کودک را در آغوش می کشد.
 
فاطمه علیهاالسلام متولد می شود؛ دختری که مادرِ پدر است و خیر کثیر.
خورشیدی که یازده ستاره دنباله دار را در آسمان امامت، مادری کرد.
 
مشرکان، پیامبر را ابتر خواندند و خداوند، فاطمه را کوثر نامید؛
اِنّا اعطیناک الکوثر فَصَلِّ لِرَبِّکَ واْنْحَرْ * اِنَّ شانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَر.
 
فاطمه متولد می شود؛
کسی که سپیده دمان، دیدگان روشنش را سجده می کنند
و کوه ها قامتِ قیامت را به احترام برمی خیزند.
 
زنی شگفت که عفتش سرلوحه همیشه زنان تاریخ است.
درختی تناور که ریشه در آسمان داشت و پرنده های نور
، بر شاخه های سبزش آواز خواندند. فاطمه می آید.
 
دوشیزه ماه، بر پیشانی بلندش دامن می گسترد.
از شانه های زمین، یاس های سپید؛ چون پیغام های بشارت، بالا می روند.
 
کوهستان، صدای نفس هایش را ترانه می شود و کهکشان ها،
نزول ستاره اش را شاعری می کنند.
 
او می آید و کوچه های مدینه، طلوع گام هایش را به پیشواز می آیند.
او می آید. رودخانه های یخ بسته جهان، ترک برمی دارند
و سپیدارهای جوان به سمت نور، قد راست می کنند.
 
بانویی بزرگ که قبیله های زمین، شکوه اساطیری اش را به نماز می ایستند.
او می آید تا دخترانِ زنده به گور شده عرب، غرور زن بودن
را از بین خروارها خاک، حِس کنند.
 
فاطمه، فریادی سرخ است در کوچه های مظلومیت علی علیه السلام .
می ایستد تا خانه نشینی علی علیه السلام را نبیند و این گونه است
که پرهای سپیدش در هجوم تیرهای کینه به خون می نشیند.
 
فاطمه می آید،
می ایستد و می ماند تا زمینیان، حضور ملکوتی اش را آسمان شوند.
 

به پا خیزید یار دلبر آمد

عزیز حضرت پیغمبر آمد

زمین فرش قدوم نازنینش

جهان روشن شد ازنور جبینش

سماء از نور رویش شد منور

بود آرامش قلب پیمبر

خدیجه از وجودش غرق شور است

ازین کوثر پیمبر برسجود است

علی خشنود از عطر حضورش

نبی دلشاد از بانگ قدومش

علی اعلای علیین عالم

علی یارش بود در هر دو عالم

خدا گوید اگر زهرا نمی بود

نبی و اوصیایش هم نمی بود

خدا احسنت گوید بر وجودش

که عالم روشن از نور وجودش

بود ام ابیهای پیمبر

چه زیبا رو بود این دخت دلبر

خدا در آسمان جشنی به پا کرد

ملک روی زمین شادی به پا کرد

خدایش فاطمه نامید او را

که دست دوستان گیرد به عقبی

دالکه دا نازارم ای فرشته آسمونی

گوتنه که زیر پاته او بهشت جاودونی 

(مادرم ای فرشته ی آسمانی 

گفته اند که زیر پاهات است آن بهشت جاودانی)

​KHAMENEI.IR:

?در چالش اقتصادی بعضی اشتباه کردند و اظهار ضعف کردند
?رهبرانقلاب؛ صبح امروز در ديدار دست‌اندرکاران راهيان نور: جنگ تحمیلی به‌خاطر این اتفاق افتاد که دشمن در ما احساس ضعف کرد.

?اگر میخواهید دشمن را از تهاجم منصرف کنید، اظهار ضعف نکنید و قوت خود را آشکار کنید.

?اشتباه بعضی از ما در چالش اقتصادی بزرگی که کشور دچار آن است این بود که در زمینه اقتصادی احساس ضعف شد.

?آن‌وقت کسی رویش بشود در مصاحبه بگوید که ایرانیها انقدر به این مذاکرات احتیاج دارند که #رزمایش [ما علیه آنها] ضرری به اين #مذاکرات اقتصادی نمیزند. ۹۵/۱۲/۱6