هزار مرتبه از طرف مسئولین، دولتی، مجلس و غیره، مکرّر گفته اند اقتصاد مقاومتی، اقتصاد مقاومتی؛ خب، خوب است؛ لکن با اسم و با تکرار زبانی هیچ اتفّاقی نمی افتد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، در شماره جدید هفته‌نامه خط حزب‌الله، هشدارهای مکرر رهبر انقلاب درباره تغییر اولویت‌های اصلی کشور و به حاشیه‌رفتن اقتصاد مقاومتی، در یادداشتی تبیینی بازخوانی شده است.

در این گزارش با ذکر بیانات مهم رهبر معظم انقلاب درباره اهمیت اجرای اقتصاد مقاومتی، آمده است: “تکیه ما بر دشمنیِ دشمنان خارجی به معنای اغماض از ضعف های درونی خودمان نیست” و یکی از ضعف های درونی “ضعف در تشخیص اولویت های کشور است".
سالها پیش “طراحی ها نشان می داد … می خواهند بر روی اقتصاد کشور متمرکز شوند.” و دشمن گلوگاه اقتصادی را برای فشار بر ملت ایران انتخاب کرده است. به همین دلیل اندکی قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری 92 ، حضرت آقای خامنه ای در حضور مردم، از کاندیداها خواستند تا “قول بدهند که به مسئله ی اقتصاد، که امروز میدان چالش تحمیلی بر ملت ایران از سوی بیگانگان است، بخوبی خواهند پرداخت"؛ چراکه معتقد بودند “مسئله اقتصاد مسئله ی اصلی است.”

منهای همدلی
توجه و تأکید بر اقتصاد به عنوان اولویت اصلی کشور، با روی کار آمدن دولت جدید هم ادامه یافت. اگرچه رهبر انقلاب برای حل این آسیب معتقد بودند که مسئولان باید “ساخت درونی اقتصاد را تقویت کنند” و این مسیر را راه حل اصلی برای گشودن گره اصلی می دانستند اما به منظور لغو تحریم های ظالمانه، به دولت جدید هم مجوز دادند تا مسیر مذاکرات هسته ای را که قبل از انتخابات آغاز شده بود ادامه دهد. حتی زمانی که خواسته یا ناخواسته مذاکرات هسته ای به “محور بسیاری از تلاش ها” تبدیل شد، ایشان معتقد بودند “اگر ساخت داخلیِ قدرت در کشور در همه ی زمینه ها از جمله و بخصوص در زمینه ی اقتصادی، ساخت مستحکمی باشد، همه ی مسائل را با طرفهای گوناگون میشود مذاکره کرد؛ انسان منتها از موضع قدرت مذاکره میکند، نه از موضع نیاز … بنده علاج را درا ین میبینم.”

هشدارهای رهبر انقلاب درباره اجرا نکردن اقتصاد مقاومتی

علیرغم این تأکیدات و نیز بدعهدی های آمریکا در حین مذاکرات، باز هم برخی راه حل همه ی مشکلات اقتصادی کشور از ازدواج جوانان گرفته تا شرایط آب و هوایی را معطل رفع تحریم ها عنوان کرده و به این ترتیب رفع تحریم ها و مذاکرات مسئله ی اصلی کشور شد. حتی رهبر انقلاب اسلامی در دیدار بسیار مهم کارگزاران نظام، تصریح کردند که مذاکرات هسته ای “محور بسیاری از تلاشها … چه تلاشهای خارجی، چه حتّی تلاشهای داخلی” شده است. از نظر زمانی، با وجود اینکه این دیدار پیش از برگزاری دور آخر مذاکرات هسته ای صورت گرفته بود و رهبر انقلاب اسامی در آن دیدار الزاماتی درخصوص مذاکرات را بیان فرمودند اما باز هم در ابتدای فرمایشاتشان بر اینکه “ما باید با همه ی توان، با همه ی ظرفیّت موضوع اقتصاد مقاومتی را در داخل دنبال کنیم.” تأکید کردند.

پیش از این و در دیدار با نمایندگان مجلس هم رهبر انقلاب اسلامی هشدار داده بودند که “در مورد اقتصاد مقاومتی، خوشبختانه در کشور همزبانی هست، امّا مشکل ما در همدلی است.” یعنی “از بنُ دندان باید باور آورده شود.” و به این نحو است که مشکلات کشور حل خواهد شد.

فاصله طولانی
نزدیک به دو سال از ابلاغ سیاست های اقتصاد مقاومتی می گذرد و با اینکه تأکید شده “رفع تحریمها هر چند از باب رفع ظلم و احقاق حقوق ملتّ ایران کار لازمی است، لیکن گشایش اقتصادی و بهبود معیشت و رفع معضلات کنونی جز با جدّی گرفتن و پیگیری همه جانبه ی اقتصاد مقاومتی میسّر نخواهد شد.” اما بعضی کارهایی که توسط دولت محترم “گزارش شده، مربوط به بندهای اقتصاد مقاومتی نیست، اگرچه حالا ارتباط داده شده امّا کارهای جاری دستگاهها است… بعضی از کارها هم ارتباطی اصلا بًه بندهای اقتصاد مقاومتی ندارد” و حتی متأسفانه
تازه چند روز است که “گزارش مسئولین دولتی برای برنامه های ا جرائی اقتصاد مقاومتی” به دست رهبر انقلاب رسیده است و این یعنی آنکه بعد از زمانی طولانی “آنچه در واقع باید تحقّق پیدا کند در اقتصاد مقاومتی، هنوز ما با آن فاصله داریم.”

چراکه “از وقتی که این عنوان مطرح شده، شاید هزار مرتبه از طرف مسئولین، با کم و زیادش، تأیید شده؛ مسئولین مختلف، فعّالان اقتصادی، حتّی فعّالان سیاسی، مسئولین دولتی، مجلس، غیره، مکرّر گفته اند اقتصاد مقاومتی، اقتصاد مقاومتی؛ خب، خوب است؛ لکن با اسم و با تکرار زبانی هیچ اتفّاقی نمی افتد.”

در این شرایط همه و به خصوص دولت محترم، باید همت خود را در اجرای اقتصاد مقاومتی بیشتر و بیشتر کنند که البته در این بین، برخی سعی دارند به بهانه ی کمبود منابع، اراده ی نظام جمهوری اسامی را به جای اجرای به هنگام اقتصاد مقاومتی به سمت تعجیل در اجرای برجام سوق دهند. اما “وقتی انسان کمبود منابع دارد، باید چکار کند؛ باید دو دستی به سر خودش بزند؟ … راه علاج دارد؛ یکی از راه های علاج صرفه جویی است… در تقسیم و توزیع منابع داخلی، اولویت ها را رعایت کنید… کمبود منابع، مشکل ما است، نه گره بازنشدنی ما… کمبود منابع هم نباید برای ما بهانه ای بشود برای اینکه بگوییم نمی شود کار کرد؛ نه، اگر انضباط مالی وجود داشته باشد، همه چیز قابل حل است.”

بنابراین باید مراقب بود تا تغییر اولویت ها موجب به حاشیه رفتن اقتصاد مقاومتی نشود. از سوی دیگر، تجربه انقلاب اسلامی نشان داده است که کارها “وقتی دست خود مردم سپرده شد، که صاحبان کشورند، صاحبان آینده اند، آ نوقت کارها به سامان خواهد رسید. تدبیر مسئولان در هر برهه ای از زمان در دوران جمهوری اسلامی، باید این باشد؛ کارها با تدبیر، با برنامه ریزی، با ملاحظه ی همه ی ظرایف و دقایق در اختیار مردم گذاشته بشود؛ آنوقت کارها پیش خواهد رفت. ما هم از اوّل انقلاب تا امروز هر وقتی هر کاری را محوّل به مردم کردیم، آن کار پیش رفته است؛ هر کاری را انحصاری در اختیار مسئولان و رؤسا و مانند اینها قرار دادیم، کار متوقفّ مانده است… این یک قاعده ی کلیّ است. در هر مسئله ای از مسائل خُرد و کلان کشور که ما حضور مردمی را داشتیم، این معجزه را مشاهده کردیم … اگر در کشور اقتصاد مقاومتی باشد، هیچکدام از این تکانه های بین المللی نمی تواند به زندگی مردم آسیب وارد کند.”

به همین دلیل اگر اولویت ها جابه جا شود، اگر مردم کارها را به دست نگیرند، اگر نقاط ضعف درونی از بین برده نشوند و کشور از درون محکم نشود؛ نه تنها مشکلات اقتصادی کشور حل نخواهد شد بلکه دشمن نیز این راه رفته را دوباره تکرار خواهد کرد.